Seven weeks in the jungle

In de afgelopen anderhalve maand heb ik enorm veel gezien in het regenwoud. Uiteraard ben ik vooral op zoek geweest naar slangen, maar ik heb iets heel belangrijks geleerd over de jungle. De jungle beslist namelijk wat je ziet: Als je op zoek gaat naar slangen, vind je deze niet. Je kunt dan wel de meest bijzondere zoogdieren tegenkomen, maar geen slangen. Er zit hier ook iemand die apen studeert, en die komt minder apen tegen dan mij, maar vind iedere week twee slangen in het kamp, terwijl ik er nog geen tegengekomen ben in het kamp. De jungle dwingt dus respect af door te zeggen: bewonder eerst even dit insect, of deze aap, en dan krijg je misschien wel een slang te zien.

Nou ja, dit is misschien een beetje vaag, maar ik heb hier dus wel een reuzenmiereneter (giant anteater) gezien, terwijl mensen die hier meer dan 4 jaar zitter er nog nooit een gezien hebben. Ook heb ik waarschijnlijk een bush dog gezien, en als het geen bush dog was heb ik een onbeschreven soort gezien, beide veel zeldzamer dan het tegenkomen van een jaguar (wat ik nog niet heb meegemaakt). En ik ben 's nachts een keer enorm geschrokken toen ik alleen aan het wandelen was en ineens 5 meter links van me een groot beest hoorde bewegen. Toen ik met mijn zaklamp die kant op keek, zag ik twee grote gele ogen op zo'n 1.30m hoogte. De eerste gedachte die door m'n hoofd schoot was 'Puma!', en toen 'Jaguar!', maar nee, het was een grote, onshuldige Tapir. Na hem enkele minuten te bewonderen heb ik 'm toch maar weg gejaagd, want ik voelde me toch niet erg op m'n gemak met zo'n groot beest in de buurt.

Nu heb ik dus zulke bijzondere dieren gezien, en nog relatief weinig slangen. Ik heb nu zo'n 30 slangen gezien, waarvan ik er 17 gevangen, opgemeten en gewogen heb voor mijn onderzoek. De twee mooiste exemplaren naar mijn idee waren twee rainbow boa's van 1.28 en 1.48m. Naarmate ik langer in de jungle was, begon ik de jungle op een andere manier te beleven: In plaats van constant op zoek te zijn naar slangen, liep ik door een super mooi bos met veel mooie vogels, zoogdieren, planten, en (soms wat minder fijne) insecten. Op deze manier ben ik ook echt meer slangen tegengekomen. Vlak voor ik terug zou gaan naar de stad, kwam ik vier slangen op één dag tegen, wat erg veel is voor in de jungle. Ik vind eigenlijk dat ik nog weinig slangen heb gevonden, maar ik ben er van overtuigd dat als ik de juiste mindset heb als ik door de jungle loop, ik niet alleen nog meer gave slangen ga vinden, maar ook andere dieren, misschien kom ik zelfs nog wel een jaguar tegen! Ik fantaseer misschien een beetje veel... maar ik kan niet wachten om morgen weer terug te gaan en te zien wat de jungle nog meer wil laten zien aan mij!

Naast alle biodiversiteit in LPAC is er ook een grote diversiteit aan mensen. Er zijn veel mensen die voor één of twee weekjes komen, en van iedereen kan je veel leren. Ik heb enorm veel goede en diepe gesprekken gehad met mensen, en super veel relaxte momenten waarbij we met z'n allen een biertje zijn wezen doen in het nabijgelegen dorpje Lucerna, of in het kamp. Ook begin ik een beetje Spaans te praten, maar dit vind ik nog erg moeilijk. Hopelijk leer ik nog veel Spaans voor ik weg ga, maar zoals het er nu uit ziet ga ik het druk krijgen in de jungle, want ik heb nog wat extra dingen bedacht die ik kan onderzoeken nu ik er toch ben.

Ik heb helaas erg weinig foto's beschikbaar op het moment, dit omdat er tijdens mijn verblijf de afgelopen tijd, steeds betere camera's aanwezig waren dan mijn telefoon, en ik moet deze foto's nog krijgen van verschillende mensen. Ik hoop rond kerst en oud&nieuw weer even terug te komen naar de stad. Bedankt voor het lezen van mijn blog, en het beste toegewenst in het ijskoude Nederland :)

Greetings from Peru,

Piet Witzier